De strijd der Titanen in Maastricht

Het is voor de meeste Tri Club Stein leden de eerste wedstrijd van het seizoen en dan ook nog direct in open water zwemmen.

De gespannen gezichten van de leden die voor de eerste keer meedoen aan een triatlon.

De wedstrijdspanning voor de ervaren garde.

De oude bikkels, voor sommigen van hen een heuse comeback!

Je ziet dat iedereen er zin in heeft.

Met het ophalen van zijn/haar startnummer beginnen de voorbereidingen op de wedstrijd. Dit alles bij onze eigen tent van Tri Club Stein. Ik moet zeggen dat dit wel een goede investering is geweest door onze club. Ik ben blij dat deze ook bemand was door een van onze eigen leden. Dat geeft toch een heel vertrouwd gevoel. 

Terwijl enkele leden voorzichtig naar de waterkant zijn gelopen om poolshoogte te gaan nemen van de watertemperatuur, worden de fietsen en de transitiezone door iedereen voor zichzelf klaar gemaakt. Iedereen doet de voorbereidingen op zijn eigen manier om vervolgens aan de wedstrijd te beginnen.

Bij de start spreekt "the voice of Stein" ons toe dat we heel even nog moeten wachten totdat het fietsparcours helemaal vrij is en dan… Eindelijk  mogen we van start. Het is een massastart dus iedereen zwemt lekker door elkaar en met als gevolg dat je niet zoals in het zwembad netjes achter elkaar zwemt. De nodige elleboogjes ten gevolge :). Na het zwemonderdeel volgt het fietsonderdeel. Twee snelle ronden vanuit Maastricht naar Eijsden fietsen en weer terug. De wind is nog niet echt aangesterkt. Die heeft bij de sprint nog niet heel veel invloed.

Het looponderdeel vindt plaats langs de Maas, allereerst door de tuinen van het kasteel om vervolgens de veldweg te kiezen langs de Maas. Voorzien van 2 polsbandjes weet iedereen de finish te halen!

Bij de finish ziet het blauw van de mensen, het merendeel is lid van Tri Club Stein. Wat is het enorm gaaf dat we met zoveel leden hebben kunnen deelnemen. Iedereen met zijn of haar eigen verhaal bij de finish. Dit was voldoende stof om bij de tent nog gezellig na te keuvelen.

Het resultaat: een leuke wedstrijd met heel wat persoonlijke verhalen na de finish. Gelukkig hebben we de foto’s nog :)

Rest mij dan ook een woord van dank uit te spreken naar alle mensen die deze wedstrijd mogelijk hebben gemaakt en ook een bijdrage hebben geleverd aan het welslagen dan de dag.

De Razende Reporter